Texto griego


APOLO Y DAFNE

ΑΠΟΛΛΩΝ ΚΑΙ ΔΑΦΝΗ
ὁ Ἀπόλλων θεός ἐστι· ὁ κάλλιστος θεὸς ἐν τῷ Ὀλύμπῳ ἐστι.
αὐτὸς τέκνον τοῦ Διός ἐστιν καὶ ἀδελφὴν ἔχει, ὀνόματι Ἄρτεμις. ὁ
Ἀπόλλων κυνηγεῖν φιλεῖ, αὐτὸς τοξευτής ἐστι· τὰ βέλη αὐτοῦ δεινά
ἐστι ὅτι κακὰ τοῖς ἀνθρώποις φέρει.
ὁ Ἔρως θεός ἐστι· ἡ μήτηρ αὐτοῦ ἡ Ἀφροδίτη ἐστι καὶ ὁ πατὴρ
αὐτοῦ ὁ Ἄρης ἐστι. ὁ Ἔρως καὶ τοξευτής ἐστι· τὰ βέλη αὐτοῦ οὐ
κακὰ ἀλλὰ τὸν ἔρωτα καὶ τὴν φιλίαν φέρει.
ἡ Δάφνη καλὴ κορή ἐστι· ὁ πατὴρ αὐτῆς ὁ ποταμὸς Πηνειός ἐστιν·
ἡ μήτηρ αὐτῆς ἡ Γῆ ἐστι· ἡ Δάφνη ἐν τῇ Θεσσαλίᾳ οἰκεῖ· αὐτὴ τὰ
δένδρα καὶ τὰ ἄγρια ζῷα φιλεῖ καὶ ἐν τῇ ὑλῇ οικεῖ. ἡ Δάφνη νύμφη
τῆς Ἀρτέμιδός ἐστιν καὶ ἄνδρας οὐ φιλεῖ.
ὁ Ἀπόλλων καὶ ὁ Ἔρως ἐν τῷ Ὀλύμπῳ μένουσι. ὁ Ἀπόλλων βλέπει
τὰ βέλη τοῦ Ἔρωτος καὶ λέγει· «τὰ μὲν βέλη σου μικρά ἐστι, τὰ δὲ
βέλη μου μεγαλά ἐστι». καὶ γελᾷ περὶ τῶν βέλων τοῦ Ἔρωτος· ὁ
Ἔρως οὐ γελᾷ ἀλλὰ ὀργίζει, μάλιστα ὀργίζει ὁ Ἔρως καὶ βέλος τις
εἰς τὸν Ἀπόλλονα βάλλει.
ὁ Ἀπόλλων ἀπὸ τοῦ Ὀλύμπῳ τῆν ὕλην βλέπει· τρέχειν καὶ κυνηγεῖν
ἐν τῇ ὕλῃ ἐθέλει· εἰς τὴν ὕλην καταβαίνει· τὰ βέλη καὶ τὸ τόξον
παρασκευάζει· ἐν τῇ ὕλῃ οὐ ζῷα ἀλλὰ τὴν Δάφνην βλέπει καὶ
θαυμάζει· ὁ ἔρως ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτοῦ ἐστι· τὴν νύμφην φιλεῖ.
ἀλλὰ ἡ Δάφνη τὸν Ἀπόλλονα οὐ φιλεῖ· αὐτὴ φόβον ἔχει καὶ τρέχει·
ἡ Δάφνη πρὸς τὸν πόταμον τρέχει ἀλλὰ ὁ θεὸς τάχεως τρέχει· ἡ
Δάφνη μέγαν φόβον ἔχει καὶ βοᾷ· ἡ μήτηρ αὐτῆς ἀκούει· ἡ Δάφνη
εἰς δένδρον μεταμορφοῖ.
ὁ Ἀπόλλων δυστυχὴς ἐστι καὶ κλαίει· τὴν Δάφνην οὐκ εὑρίσκει ὅτι
ἡ νύμφη δένδρον ἐστι· ἐκ τῶν φύλλων ὁ θεὸς στέφανον ποιεῖ· τὸ
ὄνομα τῷ δένδρῳ «δάφνη» ἐστι.
TRADUCCIÓN:

Apolo es un dios del sol. Es eldios más hermoso del Olimpio. Es el hijo de Zeus y tiene una hermana llamada Artemises. Apolo ama cazar y es un arquero. Sus flechas són terribles porque lleva desgracias a los demás.
Apolo y Eros en el Olimpo están. Apolo contempla los dedos de Eros y dice: "Tus dardos son pequeños, pero mis dardos son grandes". Y se ríen cerca del dardo del amor. Eros no se ríe muy lleno de cólera, alguien arrojó el dardo hacia Apolo. Apolo mira desde el bosque del Olimpo, quiere correr y cazar en el bosque. Prepara los dardos y el arco. Pero en el bosque, no hay animales, hay el laurel para ver y admirar. Olimpo está en el corazón de Eros. Ama a Apolo pero Dafne no ama a Apolo.
Dafne corre rápido pero el dios mas. Dafne tiene un gran miedo y grita. La madre de ella lo escucha. Dafne se arrepiente. Apolo llora desconsoladamente. Dafne no encuentra la doncella del árbol. A partir de la hoja se hace la corona de Dios. El nombre para el árbol es Laurel.

Comentarios

Entradas populares de este blog

EL TEATRO GRIEGO

EL TEATRO GRIEGO VS EL TEATRO ROMANO

LA MONARQUIA ROMANA